The poem is by a man named Seneca, sent to his friend Crispus. It goes:
Crispe, meae vires, lassarumque ancora rerum
Crispe, vel antiquo conspiciende foro,
Crispe potens numquam, nisi cum prodesse volebas
Naufragio litus tutaque terra meo
solus honor nobis, arx et tutissima nobis
et nunc afflicto sola quies animo
Crispe, fides dulcis tplacidiquet acerrima uirtus
cuius cecropio pectora melle madent
maxima facundo vel avo vel gloria patri
quo solo careat si quis, in exilio est:
An tua, qui iaceo saxis telluris adhaerens,
Mens mecum est, nulla quae cohibetur humo ?